امروز کنفرانس دادم . خیلی هم به نظرم خوب بود با اینکه پاها و دستهایم میلرزید و سعی میکردم لکنت زبانم را پنهانم کنم و دیگران فکر میکردند که از ترس است که صدایم میلرزد . بله کنفرانس دادم و از این به بعد کنفرانس خواهم داد هر چه بخواهد بشود . من فوقش دو سال دیگر اینجا هستم بعد از دو سال دیگر هیچ یک از همکالسی هایم را به احتمال زیاد نمیبینم . نمیدانم چرا منی که تا حالا به اینده فکر نمیکردم اکنون دارم از اینده میگم .
چیزی که بسیار برایم سخت بود ، این بود که استاد بالفرض میگفت کسی دیگر به جای من کنفرانس بهدهد . که باعث میشد من هرگز کنفرانس ندهم. اما خوشبختانه این اتفاق نیفتاد و راه برای من همچنان باز است.
بله ترس را کنار میزارم بزار هر چی بخواهد بشود . بزار معلم ها همگی ببینند که لکنت زبان دارم ، نه به معلم ها لکنت زبانم را نمایان نمیکنم . اما دیگر نمیترسم ، دیگر نمیگزارم لکننت زبان از موفقیت های من جلوگیری کند . شکستت میدهم لکنت زبان .
با توکل به خدا شکستت میدهم لکنت زبان
نظرات شما عزیزان:
شروع دوران تازه شاید کوچ به بلاگفا نادانی پشت نادانی سلام به تو ای حال و هوای این روزهایم زندگی در بردگی شرمندگی است دنیای ارباب و بردگی پایان یکی از مهم‌ترین تفکر چرندم شاید پایان چرندیات هنگام انجام کار اشتباه چه باید کرد ارزش فرد بی ارزش گاهی ... دمت گرم واس طعنه قشنگی که زدی اولین درس از پایان نامه هر چند سخت، اما به یاری خدا من می‌توانم حاک بر سرت احمق مباش خیره سر ای پسر آنقدر ببومسمت ... دزدی 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: