سه نقطه ...

من یک ادم ترسو هستم ، اری یک ادم ترسو ، دیگر همه میدانند ...

فکر میکردم که هیچ کس من را نمیشناسد و وجود واقعیم را درک نمیکند، در حقیقت همه من را میشناختند، که یک ادم ترسو  و بی عزضه هستم ، و تنها کسی که من را نمیشناخت خود خودم بودم.

راهنمایی که بودم ، جلال به مادرش گفت ، علی ادم مسکینی است، به کسی چیزین نمیگه ، ان هنگام که شنیدم خیلی احساس بدی به ههم دست داد ، حالا میفهمم که چرا همه به من میگفتند که تو ادم خوبی هستی ، ادم ساکتی هستی

وای خدا چقدر از این خوب بودنها و ساکت بودن ها بدم می اید ، کسی که اعتراض نمیکند.

میگویند یکی از نشانه های پیشرفت هر جامعه ، میزان اعتراضات انهاست، ایا من که به حق خود احترام نیمگذارم ایا فردی عقب مانده نیستم؟

یادم می اید جاسم به من گفت : که اگر فردی بیاد و تو را تا سر حد مرگ بزنه ، تو هیچ غلطی نمیکنی فوقش بری شکایت کنی و او هم میاد عذر خواهی میکنه و تو هم ولش میکنی . راست گفتی جاسم

مطمئنم که هرگز وجودم من را نمیبخشد ، هرگز هرگز من را نمیبخشد. من به خودم بدی کردم و بعد به خانواده ام و به نزدیکانم

به تمامی این خاطرها به خودم رجوع میکنم ، به انزوا میروم و تا ان هنگام که به ادم ایده الی خودم تبدیل نشده ام هرگز از این انزوا در نمی ایم.

با همه غریب بودم از این به بعد غریبتر می شوم. اه چقدر از تنهایی خوشم میاید ، و هیچ لدتی را بالاتر از ان حس نمیکنم.

دیگر این من نیستم که به سراغ شماها می ایم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: